معیارهای طراحی استخرها
اولین نکته ای که در “طراحی استخرها” از دیدگاه معماری و سازه باید مد نظر قرار گیرد آن است که حتی ابعاد کوچکترین استخرها نیز باید چندین برابر قد یک شناگر باشد.به طوری که شنا کردن فرد حتی برای مسافتی کوتاه در آن امکان پذیر باشد.بر همین اساس، حداقل اندازه توصیه شده برای طول و عرض استخرها به ترتیب (19.7FT) 6 متر و(13.1FT) 4 متر با حداقل عمق ((3.3 FT 1 متر است. البته در نظر گرفتن عمق بیش از 1.5 متر برای یک استخر، از دیدگاه ایمنی چندان صحیح نیست، ولی در بسیاری از استخرها می توان از آن به عنوان معیار طراحی بهره گرفت. به عنوان یک قاعده سر انگشتی، برای تامین شرایط آسایش افراد در داخل استخر، مساحت کاسه استخر بر اساس تعداد افرادی که قرار است به طور همزمان در آن شنا کنند به ازای هر نفر حداقل باید (48.4FT2) 4.5 M2در نظر گرفته شود.
معیارهایی که به لحاظ مشخصات سازه باید برای طراحی استخرهای دایمی رعایت شود را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:
1- پوسته استخر (شامل کف و جداره ها) باید از نظر سازه ای کاملا مستحکم و بدون نقص باشد.
2 -پوسته استخر در وضعیتی که استخر کاملا پر از آب است باید مقاومت کافی در برابر نفود آب را داشته باشد.
-3 سطح داخلی کف و جداره استخر باید با ماده ای هموار ، مقاوم در برابر نشتی و با قابلیت تمیز کردن آسان پوشیده شود.
4 -دور تا دور کاسه استخر(پیاده رو) باید یک مسیر عبور به عرض حداقل0.6 متر الی 1 متر (استخرهای خصوصی) و حداقل 1.5 متر(استخرهای عمومی) از جنس ماده ای بادوام،غیر لغزنده و با قابلیت تمیز کردن آسان پوشیده شود.
5-به استثنای مواردی که ابعاد، عمق استخر و مساحت محل شیرجه با معیارها و استانداردهای معتبر سازگاری داشته باشد، استفاده از سکوی شیرجه در استخرهای عمومی مجاز نیست. در استخرهای خصوصی نیز عدم رعایت این نکات صرفا موجب به خطر افتادن سلامت شناگران و کاهش ضریب ایمنی آن ها می شود.
شکل و ابعاد استخرهای شنا
ابعاد استخرهای قهرمانی، آموزشی و شیرجه در سطح بین المللی باید بر مبنای استانداردهای منتشر شده از سوی فدراسیون جهانی شنا(FINA) تعیین شود.استانداردهای ASA نیز یکی دیگر از استانداردهای معتبر در این زمینه است که بیشتر در بریتانیا مورد استفاده قرار میگیرد.
شکل و ابعاد استخرهای شنا ب طور متقابل به یکدیگر وابسته است.در واقع این کاربری استخر است که اصلی ترین معیار برای تعیین شکل و ابعاد آن به شمار می رود. برای مثال،در صورتی که قرار است از استخر صرفا برای مقاصد آموزشی استفاده شود،بهترین انتخاب، استخری به شکل مستطیل است.برای استخرهای صرفا تفریحی نیز میتوان از شکل های متنوع و ترکیبی استفاده کرد.
پس از انتخاب شکل کلی استخر، طول و عرض استخر باید با نسبتی مشخص و منطقی تعیین شود.به طور استاندارد،طول استخر معمولا به صورت مضربی از(328FT) 100M تعیین می شود. عرض آن نیز باید بر مبنای تعداد خطوط شنا که عرض هر یک معمولا(6.6FT) 2.0M است در نظر گرفته شود.عرض (6.6FT)2.0M برای هر یک از خطوط شنا معیاری است که در استاندارد ASA برای استخرهای به طول (82FT) 25Mارایه شده است.
علاوه بر کاربری،جنس سازه و پوسته استخر نیز بر انتخاب شکل استخر تاثیر می گذارد. استخرهایی که از جنس بتن مسلح ساخته میشوند را تقریبا میتوان به هر شکلی ساخت.ولی هزینه ساخت استخرهای به شکل نامتداول به دلیل هزینه بالای آرماتور بندی و قالب های بتنی بسیار بیشتر از استخرهای با شکل متداول خواهد بود که با بتن پاشیدنی ساخته می شوند.
